| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Magín Blanco - A nena e o grilo nun barquiño

Page history last edited by jose 11 years ago

 

Magín Blanco - A nena e o grilo nun barquiño

(Libro+CD - Fol Música, 2013)

 

 

CANCIÓNS

 

01. DON RAMÓN

02. VOGA VOGA

03. TODOS SOMOS CAPITÁNS

04. A FORMIGA LÚA

5. MEU AMOR ESTOUPA 

06. MARÍA E A POESÍA

07. HAPPY

08. O ROCANROL DRAGÓN

09. ADIVIÑA

10. TRIS TRAS TRES

11. NOMES, VERBOS E ADXECTIVOS

12. A NANA DA AVOA

13. SOÑAR

 

 

LETRAS

 

DON RAMÓN (Magín Blanco) 

 

Don Ramón sentado no sillón

agardaba que saíse o sol,

como o sol aínda non chegara

díxolle ao galo que o chamara.

 

Kikirikí ki ki kikirikí,

tes que saír, tes que saír, tes que saír.

Kikirikí ki ki kikirikí,

vir ata aquí, vir ata aquí, vir ata aquí.

 

Don Ramón sentado no sillón

botaba unha cabezadiña,

soñaba que era un peixe moi grandón

que andaba a nadar pola mariña.

 

Gluglú gluglú guguruglú,

son un atún, son un atún, son un atún.

Gluglú gluglú guguruglú,

no mar azul, no mar azul, no mar azul.

 

Don Ramón non era estrafalario,

nin tampouco un ser extraordinario,

pero sí era moi necesario,

Don Ramón era bibliotecario.

 

Don Ramón sentado no sillón

viu pasar un gato con tres patas,

tanto chamou a súa atención

que lle puso comida nunha lata.

 

Miaumiau miaumiau miarramiamiau,

leite callado, leite callado, leite callado.

Miaumiau miaumiau miarramiamiau,

con bacallao, con bacallao, con bacallao.

 

Don Ramón sentado no sillón

tiña todo moi ordenadiño,

poesía e ciencia-ficción,

xeografía e mundo submariño.

 

Ai sí, ai sí, que sí que sí,

ti vas aquí, e ti aquí e ti aquí.

Pon pón, pon pon, poropopón,

pode que sí, pode que sí, pode que non.

 

Don Ramón sabía o abecedario,

e gardaba as flores nun herbario.

Coma un parrulo perdido nun acuario

deambulaba por aquel esceario.

 

Cuá cuá cuá cuá cuá cuaracacuá

Cuá cuá cuá cuá cuá cuaracacuá cuá...

 

Magín Blanco: guitarra e voz

Jorge Juncal: acordeón e percusión

Guille Fernández: baixo

 

 

VOGA VOGA (Magín Blanco) 

 

Cunha monda de laranxa

imos facer un barquiño,

pra que poidas navegar

polo Sil e polo Miño.

 

Coa monda dunha mazá

imos facer unha vela,

unha vela azul e branca,

salpicada de canela.

 

Voga meu meniño,

voga, voga corazón,

voga, voga paxariño,

voga, voga chipirón.

 

Poñeremos catro noces

cun dedaliño de mel

e por se fixese frío,

a mantiña de papel.

 

Voga, voga meu meniño,

voga, voga corazón,

voga, voga paxariño,

voga, voga chipirón.

 

Coa tea de algunha araña

imos facer unha rede,

para que poidas pescar 

cando o caldo xa non chegue.

 

Cando se faga de noite,

e se acendan as estrelas,

eu estareite mirando

dende o bico dunha delas.

 

Voga meu meniño,

voga, voga corazón,

voga, voga paxariño,

voga, voga chipirón.

Magín Blanco: guitarra e voz

Anxo Pintos: violín

Jorge Juncal: guitarra e programación

Guille Fernández: baixo

 

 

TODOS SOMOS CAPITÁNS (Magín Blanco)

 

Imos á procura dun soño,

faremos lúas de papel,

levamos a choiva nos ollos,

o mellor aínda está de ser.

 

Imos á procura dun soño,

tentarémolo conseguir,

a maxia está do noso lado

e levarémola xunto a ti.

 

Todos somos capitáns

compañeiros de lugar,

ti sorrís coma nós

porque somos coma vós.

 

Imos á procura dun soño,

por lonxe que pareza estar,

nadaremos cos golfiños

polas ondas do teu mar.

 

Imos á procura dun soño,

pecha os ollos e verás,

hai estrelas e camiños

que sempre nos guiarán.

 

Todos somos capitáns

compañeiros de lugar,

ti sorrís coma nós

porque somos coma vós...

 

Imos á procura dun soño,

faremos lúas de papel,

levamos a choiva nos ollos,

o mellor aínda está de ser.

 

Todos somos capitáns

compañeiros de lugar,

ti sorrís coma nós

porque somos coma vós...

Magín Blanco: Voz

María Faltri: coros

Jerry Noia: guitarras

Serginho Sales: piano

Segundo Grandío: baixo

Isaac Palacín: batería

Nenos cantores da capela madrigalista de Ourense

 

 

A FORMIGA LÚA (Magín Blanco)

 

A formiga Lúa durmía de día,

logo pola noite non lle apetecía.

Cousas e mais cousas de aquí para alá,

viñan de ningures, viñan sen parar.

 

Daba daba daba, daba a formiguiña,

daba daba daba na súa cabeciña,

daba daba daba, daba dabadá, e a lúa estaba a brillar.

 

O gato montés andaba perdido,

non sabía se aquelo tiña algún sentido,

se polo dereito, se polo revés,

se pola cabeza ou se polos pes.

 

Subía por baixo, baixaba por riba,

e non atopaba ningunha saída,

e sobe que sobe que te subirei,

sobe, ven aquí meu rei.

 

Calquera noite o sol pode brillar,

calquera noite o sol pode brillar.

 

O lobo feroz gardaba en segredo

que a carrapuchiña non lle tiña medo,

non lle tiña medo e ríase del,

o lobo da xente non era ninguén.

 

Amosaba os dentes, berráballe a lúa,

lume polos ollos, pelo coma pugas,

lobiño lobiño, eu quérote ben,

meu lobo de mar, meu ben.

 

Un dos tres porquiños caeu da bicicleta,

os outros dos caeran dunha patineta,

os tres no hospital  coa patiña rota,

unha pandeireta e toca que toca.

 

E toca que toca que tocar xa sei,

e baila que baila que xa bailarei,

e roda que roda, roda de muíño,

roda polos tres porquiños.

 

Calquera noite o sol pode brillar,

calquera noite o sol pode brillar.

 

O peixe do río estaba esgotado,

levaba nadando case todo o ano,

quería ver o mar pero non podía,

ao mirar ao lonxe non lle aparecía.

 

E nada que nada, todo o que nadou,

nada para nada, a nada chegou,

nada por aquí, nada dacolá,

o mar... onde quedará?

 

O merlo dourado cantaba e cantaba,

subido a unha pola no medio das fabas,

cantáballe ó vento, cantáballe ó río,

cantaba lixeiro, cantaba acotío.

 

Si la sol fa mi la, la si do re mi,

si la sol fa mi la, o merlo cantaba así.

 

Calquera noite o sol pode brillar,

calquera noite o sol pode brillar...

Magín Blanco: Voz e coros

Jorge Juncal: piano e percusión

Guille Fernández: baixo

María Faltri: coros

Segundo Grandío: programación

Nenos cantores da capela madrigalista de Ourense

 

 

MEU AMOR ESTOUPA (Magín Blanco)

 

Meu amor é unha cor,

un xardín nunha flor,

unha abella vaino chuchar 

e con el vai facer mel.

 

Meu amor non ten fin,

vai e vén de ti ata min,

está nos beizos e no nariz,

nos segredos e no que dis.

 

Meu amor estoupa por dentro da roupa...

 

Meu amor ten un sol

e unha casa de caracol,

paseniño vai ata ti

pra pousarse no teu sorrir.

 

Meu amor vestiuse xa

e saíu pasear,

leva luvas nas súas mans

e unha gorra de capitán.

 

Meu amor estoupa por dentro da roupa...

Magín Blanco: voz

María Faltri: voz e coros

Jerry Noia: guitarras

Serginho Sales: piano

Segundo Grandío: baixo

Isaac Palacín: batería

Nenos cantores da capela madrigalista de Ourense

 

 

MARÍA E A POESÍA (Magín Blanco)

 

Chu chu chururuchú chu chururuchú chu chu chu...

 

A nosa amiga María saíu buscar unha flor

atopòu unha leituga e por baixo un caracol

 

O caracol a miraba pensando que ela era o sol

alongábanselle os ollos e cantaba o reiseñor:

 

"Caracol caracoliño, non é o sol o que refulxe,

é a nosa amiga María, garda os teus ollos e fuxe"

 

Chu chu chururuchú chu chururuchú chu chu chu...

 

O caracol saíu correndo, mais case non se movía

e María preguntoulle se vira algunha poesía

 

O caracol dixo que non que diso non vira nada

que so saíra mirar se o sol xa se levantara

 

E cantaba o rei señor: "Pío pío pío pío,

caracol entra na casa que fóra vai moito frío"

 

Chu chu chururuchú chu chururuchú chu chu chu...

 

María seguiu buscando e atopuo rosas, caraveis, pensamentos,

descubríu que cada flor agochaba un sentimento

 

Sería o seu gran segredo, a ninguén llo amosaría,

as flores gardaban dentro o misterio da poesía.

 

E cantaba o reiseñor: "Caracol caracoliño,

ten coidado con esa flor que atoparás no camiño"

 

Chu chu chururuchú chu chururuchú chu chu chu...

Magín Blanco: voz e guitarra

María Faltri: voz

Jorge Juncal: piano, baixo e programación

Guille Fernández: guitarra

 

 

HAPPY (Magín Blanco)

 

The sun is yellow, the green is fun

the fun is pearl, pearl in the sun

 

The sky is blue, blue is real

the real thing is pretty and we need it

 

Feel everything,

see everywhere,

I'm so happy 'cause

after nine comes teen

 

The stone is hard, this day is clear,

the clear thing easy, for you and me

 

Feel everything,

see everywhere,

I'm so happy 'cause

after nine comes teen

 

The moon is far, the star of ice,

the magic dream is in your eyes

 

Feel everything,

see everywhere,

I'm so happy 'cause

after nine comes teen

Magín Blanco: voz e ukelele

María Faltri: voz

Jorge Juncal: acordeón e guitarra

Pablo Pérez: contrabaixo

 

 

O ROCANROL DRAGON (Magín Blanco)

 

Unha vez había un dragón no garaxe dun torreón

que quería ser unha estrela de rocanrol.

Enchufaba a súa guitarra, subía o volume do amplificador

e de toda aquela bisbarra era o terror.

 

Como queira que o noso amigo non miraba o televisor,

cada día ía descubrindo novas cancións.

Ensaiaba noite e día, preparaba a súa presentación,

pois quería ser un rocanrol dragón.

 

E cantaba o tutti frutti, o bamba buluba balambambú,

abaneando súas cadeiras o chu churú churuchuru chu.

E cantaba o tutti frutti, o honey honey, o baby blue

a así ían pasando os días co sugar sugar, baby i love you.

 

Cando chegou o día da estrea, a súa primeira grande actuación,

todo o mundo alí quería ver o dragón.

Pero as pernas lle tremían, saíanlle galos en lugar da voz,

e no aire respirouse a decepción.

 

Entón pechou moi forte os ollos e dixo "isto non pode ser",

e cantou o pleased to meet you, tamén o across the universe.

E cantou be bop a lula, do do run run run do do run run,

I can´t get no satisfation, black is black e forever young.

 

Aquelo foi un gran suceso, ninguén quería marchar de alí,

escoitouse berrar "Dragón, o rey es ti!"

Corearon "oé! oé! oé!", todos querían velo outra vez,

e entre aplausos tivo que voltar saír.

 

E cantou ó tutti frutti, o louie louie, o spanish bombs,

facía sos coa súa guitarra que cortaban a respiración.

E cantou o tutti frutti, o bamba buluba balambambú,

o miña terra galega, o tren que me leva chucu chucu chu...

 

Magín Blanco: voz

Dani Alonso: voz dragonciño

Serginho Sales: piano e órgano

Segundo Grandío: baixo

Roi Grandío: guitarra

Isaac Palacín: batería

 

 

ADIVIÑA (Magín Blanco)

 

Ten zapatos de algodón e chega sen facer ruído

non o vaias espertar, deixa que siga durmido.

Como o dente de león, esvaece cun soprido

as palabras que se van buscando o seu sentido

 

Shh... shh... xa está aquí

shh... shh... xa chegou

pero se fulamos del

shh... shh... rematou

 

É como a neve que cae se rabuñas as estrelas,

unha mensaxe que vai metida nunha botella.

Un barquiño de papel que marcha polo río

co pétalo dunha flor rumbo ao descoñecido

 

Shh... shh... xa está aquí

shh... shh... xa chegou

pero se fulamos del

shh... shh... rematou

 

Ninguén é quen de collelo, pero pódese escoitar

entre redondas de Sol , negras e brancas de Fa

 

Shh... shh... xa está aquí

shh... shh... xa chegou

pero se fulamos del

shh... shh... rematou

Magín Blanco: voz e guitarra

María Faltri: voz e pandeireta

Guille Fernández: guitarra

Jorge Juncal: acordeón e baixo

 

 

TRIS TRAS TRES (Magín Blanco)

 

Cuca o cuco, arrola a rola, bate o mar nas caracalas,

pia o pito, brama o reno e a bruxa levouna o demo,

rilla o coello, roe o rato, ladra o can, miaña o gato,

roxe o tigre e o león, zumba a avespa e o moscón

 

En Santiago daban croques

en San Roque palítroques

tris tras tres en San Andrés

vén o monstro come pés

 

Catro trevos, cinco fadas

seis diaños, sete saias

oito lúas, nove meses

e dez galos portugueses

 

Bee! bee! béalle a ovella a unha cabra nunha orella,

o lobo no seu penedo ouvea para meter medo,

a toupíña na toupeira andarase a preguntar

por que andarán berrando todo o día sen parar.

 

En Santiago daban croques

en San Roque palítroques

tris tras tres en San Andrés

vén o monstro come pés

 

Catro trevos, cinco fadas

seis diaños, sete saias

oito lúas, nove meses

e dez galos portugueses

 

Cuca o cuco, arrola a rola, bate o mar nas caracalas...

Magín Blanco: voz

María Faltri: voz

Clara Pino: arpa

 

 

NOMES, VERBOS E ADXECTIVOS (Magín Blanco)

 

Ei!, imos escribir un conto, vinde facelo comigo,

temos que atopar a rima, para rimarlle aos amigos.

Ei!, imos escribir un conto con vocais e consonantes,

suxetos, predicados e adxectivos rechamantes.

 

A montana era xígante, o pastor era pequeno,

as ovellas ruminantes e comían cogumelos.

0 sol estaba brillante, o ceo estaba baleiro,

as nubes eran diamantes naquel dia rebuleiro.

 

Imos escribir un conto onde anden os camiños,

onde rían as cereixas no bico dos paxariños,

onde canten as baleas, onde rematen as présas,

onde durman as estrelas ainda que estean acesas.

 

A montana era pequena, os pastores ruminantes,

as ovellas non comían os cogumelos xigantes.

O sol estaba baleiro, o ceo era brillante,

e as nubes rebulían naquel dia de diamante.

 

Imos escribir un conto máis alá da realidade,

de galaxias, de planetas, aldeas, vilas e cidades,

de viaxes polo tempo, de monstruos de sete mares,

de glaciares, dinosaurios e de círculos polares.

 

A montaña non comia, o pastor era xigante,

as ovellas pequerrechas, os cogumelos rumiantes,

o sol aínda rebulía naquel ceo de diamante,

as nubes xa se marcharan aquel día tan brillante

 

Contos, contos, contos e contos,

todo son contos, contos, contos e máis contos...

 

Magín Blanco: voz e guitarra

María Faltri: voz

Jorge Juncal: piano e programación 

 

 

A NANA DA AVOA (Letra: Carmen Santos/Música: Dani Alonso)

 

Durme miña nena que estou agardando

que quedes durmida pra facer o caldo.

Durme miñia xoia, durme meu cariño

que cando espertes has ter aloumiños.

 

Agora que estás durmindo na lúa

podes contemplar a paz, a tenrura.

Durme xa meu ben que quero fregar

e cando espertes imos pasear.

 

Durme míña rula, xa se foi o coco,

que está aquí a avoa para velarche o soño.

 

Agora que estás durmindo na lúa

podes contemplar a paz, a tenrura.

Durme xa meu ben que quero fregar

e cando espertes imos pasear.

Magín Blanco: voz

Uxía: voz

Anxo Pintos: zanfona

Clara Pino: arpa

 

 

SOÑAR (Magín Blanco)

 

Soñar é coma voar,

coma espertar en ceos de algodón.

Soñar é coma viaxar,

coma imaxinar as rutas dos avións.

 

Os soños... pasaban en bícicleta

rodeados de bolboretas de xasmín.

Os soños... deixábannos no sorriso

feitizos e compromisos de Merlin.

 

Soñar é coma navegar

polas ondas dun mar entre violeta e azul.

Soñar é como arrolar,

como acariñar o reflexo dunha luz.

 

Os soños... pintaban nas beirarrúas

estrelas, peixes e lúas de carmín.

Os soños... pousaban a súa imaxe

nos rombos que van nos traxes de arlequín.

 

Os soños... pasaban en bícicleta

rodeados de bolboretas de xasmín.

Os soños... deixábannos no sorriso

feitizos e compromisos de Merlin.

 

Soñar... soñar... soñar...

que lindo e' soñar!...

Magín Blanco: voz

Luanda Cozetti: voz

Guille Fernández: guitarra

Isaac Palacín: batería

Segundo Grandío: baixo

Serginho Sales: piano

 

Produción executiva: Inma Grass e Nando Luaces

Produción musical: Magín Blanco

Ilustracións : Leandro Lamas / Luis Barbolla

Os contos, as letras e a música de todos os temas: Magín Blanco,

agás "A nana da avoa": letra da Sra. Carmen Santos de Celeiro e música de Dani Alonso.

Nenos Cantores da Capela Madrigalista de Ourense:

Dirixidos por Martiño Ramos e Cristina Rodriguez.

 

As cancións graváronse entre xuño e outubro do 2012

na Casiña de Moaña, na Cova dos Peixes en Compostela e en Casa de Tolos.

Arranxos: Jorge Juncal e Magín Blanco.

Mesturas e gravación: Guille Fernández e Segundo Grandío.

Masterización: Guille Fernández

 

2013 Fol Música

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.